Blogia
latercera

con las mismas de matar

Hoy he despertado mirándome las manos. Las mías. Buscándome las mías, mis manos. Y me he acordado de los que probablemente sean los versos en canción encajados en momento, que más me han impactado en esta vida. Mirándome las manos me he dado de cuenta de todo lo que hago con ellas. Escribo, sujeto cosas, abro puertas, cojo botellas, doy caricias, masajes, conduzco, me alimento, me apoyo, ...y también doy golpes en la mesa, se enfadan, y matan. Intento, viendo las cosas que pasan en el mundo cada día, no juzgar demasiado lo que hace cada uno con sus manos a nivel pasional por difícil que sea entenderlo ( "nunca entiendo el móvil del crimen, a menos que sea pasional" ). Silvio Rodríguez encajó en esta canción, una serie de versos...demasiado contundentes y reales, que se vinieron conmigo en la cabeza, ya para siempre.

....te doy una canción

y hago un discurso

sobre mi derecho a hablar

te doy una canción

con mis dos manos

con las mismas de matar

( "Te doy una canción" Silvio Rodríguez )

Si alguien no conoce la canción, ahí queda como recomendación, al menos hasta que llegue a esos versos....

"como no te me quitas de las ganas.."



2 comentarios

ru -

gràcies guapa!, no serà per tant! petó

síl -

ostres, no sé on postejar!!! recoi, noi, escrius super bé!!! i ets super prolífic!
un petonàs